mutu'nun tavsiye üzerine izledim. çok övdü filmi. pek seveceği türden bi film gibi gelmemişti bana. tempo ister, aksiyon ister, denzel ister. bu ögelerin hiç biri yoktu filmde. siyah beyaz atmosfere rağmen zenci bile yoktu.

peki mutu bu filmi niye sevdi?
gerilim vardı. psikolojik gerilim. gerilmiş mutu. tempo çok yavaş değildi aslında. karar veremedim ona. sıkıcı değil ama film, bale gibi sıkıcı bir konuya rağmen. oyunculuk çok iyiydi diyorlar, natalie'ye oscar istiyorlar ama bence çok istiyorlar. ortalama'nın üstünde ama filmi götüren natalie değil yani. öyle extra ordinaire bir performans değildi bence. oscar gidecekse dop'a gitsin, darren usta'ya gitsin.

127 hours'ı izliycem şimdi. daha izlemeden gönlüm james franco'dan yana. o kötüyse natalie alabilir ödülü. sanırım.

vincent casell piç'in önde gideni. bu kadar piç bi adam görmedim ben.